ชุมชนบ้านปรือคันตะวันออก ขับเคลื่อนการพัฒนาและสร้างต้นแบบสังคมคุณธรรมเชิงพื้นที่ในจังหวัดศรีสะเกษ โดยใช้หลักคุณธรรมจริยธรรม และธรรมาภิบาลเป็นฐานการพัฒนาร่วมกับหน่วยงาน องค์กรเครือข่ายคุณธรรมภาคส่วนต่างๆ มีการกำหนดออกแบบแผนการพัฒนาสังคมคุณธรรมในพื้นที่จังหวัดร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพ และเกิดความยั่งยืนในอนาคต โดยมีเป้าหมาย คือ “๕ ดี เมืองศรี อยู่ดีมีแฮง” ได้แก่ ๑)วัฒนธรรมดี คือ เน้นการแต่งกายด้วยผ้าไทยให้ได้ทุกวันศุกร์ และแต่งกายสีขาวเข้าวัด วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา ๒)สถานศึกษาคุณธรรมดี คือ นักเรียนแต่งกายผ้าไทยทุกวันศุกร์ รู้จักมารยาทไทย ๓) ชุมชนสวัสดิการดี คือ ตั้งกองทุนช่วยเหลือกันในงานบุญต่างๆ เช่นงานศพ ๔) อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมดี คือ มุ่งเน้นให้สภาพแวดล้อมของชุมชนสะอาดเรียบร้อย มีถังขยะทุกครัวเรือน ๕)วิถีพอเพียงดี คือ ร่วมกันปลูกต้นไม้หน้าบ้านสร้างความร่มเย็น และผักสวน ครัวรั้วกินได้

ปัญหาที่อยากแก้ในชุมชน คือการให้ชุมชนตระหนักถึงพิษภัยของอบายมุขต่างๆ และการปรับเปลี่ยนทัศนคติและพฤติกรรม การเคารพเสียงส่วนมาก หรือระบบประชา ธิปไตย ยอมรับฟังและเคารพสิทธิของคนอื่น

เส้นทางสู่ความสำเร็จของการมาเป็นชุมชนต้นแบบ

๑.การมีวิถีวัฒนธรรมประเพณีที่มีความโดดเด่นและเป็นเอกลักษณ์ของชุมชน โดยเฉพาะวัฒนธรรมด้านภาษา ซึ่งสื่อสารด้วยภาษากูย คนที่พูดภาษากูยได้ มักจะพูดภาษาเขมรได้ ชาวบ้านชุมชนบ้านปรือคันส่วนใหญ่จึงสามารถพูดได้หลายภาษา และมีความเป็นอัตลักษณ์ของตัวเองสูง เป็นชุมชนรักถิ่นไม่อพยพไปต่างถิ่น มีความเชื่อ และนับถือในประเพณีเก่าแก่ของบรรพบุรุษที่ยังคงปฏิบัติสืบมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งเรียกว่า เรือมมะม๊วด อีกทั้งยังศรัทธาในบวรพระพุทธศาสนา และพระภิกษุสงฆ์ เป็นอย่างมาก

๒.การจัดทำโครงการและกิจกรรมที่ทำให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการพัฒนาปรับปรุงคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สุขภาพอนามัย การเฝ้าระวัง รักษาความสงบเรียบร้อยอื่นๆ เช่น หมู่บ้านกองทุนแม่ของแผ่นดิน โครงการเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ ปลูกผักสวนครัวตามรั้วหน้าบ้าน โครงการหมู่บ้านดีเด่น บ้านสวย เมืองสุข เป็นต้น ซึ่งโครงการต่างๆ นั้น

๓.สร้างกลไกสำคัญ คือคนที่จะมาดำเนินการในรูปแบบคณะกรรมการที่รับผิดชอบโดยตรงเพื่อเป็นตัวแทนในการดำเนินกิจกรรม จัดหาหรือเตรียมอุปกรณ์ ดูแลงบประมาณ ถ่ายทอดองค์ความรู้ให้กับชุมชนได้รับทราบ ถึงความก้าวหน้าแนวทางการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น และจัดการปัญหาได้ทันท่วงที ประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อเชื่อมโยงเป็นเครือข่ายในอนาคตต่อไป โดยเน้นที่การสร้างคนรุ่นใหม่หรือเยาวชน

๔.มีคณะกรรมการหมู่บ้านบริหารจัดการและเชื่อมโยงผลักดันให้เป็นรูปธรรม มีการประชุม การประชาคมทำความเข้าใจ การเตรียมคน อุปกรณ์สถานที่ และงบประมาณ รวมทั้งวางแผนขั้นตอนการดำเนินงาน และการแก้ไขรองรับหากมีปัญหาเกิดขึ้น

๕.การมีส่วนร่วมและความร่วมไม้ร่วมมือ สามัคคี ปรองดอง รวมทั้งความอดทน และการเสียสละเพื่อส่วนรวม จากคนในชุมชน

ผลลัพธ์แห่งความสำเร็จ

๑.คนในชุมชนมีความเข้มแข็ง มีความสงบสุข ร่มเย็น สามารถพึ่งพาตนเองได้ อยู่ร่วมกับชุมชนได้อย่างมีความสุข มีความตั้งใจทำหน้าที่การงานอย่างต่อเนื่อง มีความอดทนไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคต่างๆ ที่เกิดขึ้น

๒.สามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีสติ ใช้จ่ายอย่างประหยัดและอดออม เกิดประโยชน์สูงสุด และคุ้มค่า ไม่ฟุ่มเฟือย ฟุ้งเฟ้อ รู้จักคิดก่อนใช้ คิดก่อนซื้อ เก็บออมทำบัญชีรายรับ รายจ่าย ของตนเองอย่างสม่ำเสมอ ไม่เอารัดเอาเปรียบบุคคลอื่น มีสัมมาคารวะ ไม่ก้าวร้าวรุนแรง วางตนได้อย่างเหมาะสมตามวัฒนธรรม

๓.ชุมชนมีความเข้มแข็ง มีความสามัคคี มีความพร้อมเพรียง มีการพัฒนาเป็นอันมาก เช่น มีระบบน้ำประปา มีภูมิทัศน์ที่สวยงาม มีการแบ่งแยกและจัดการขยะมูลฝอย ปรับปรุงสภาพถนนหนทาง ที่มีน้ำท่วมขังให้มีการระบายน้ำที่ดีขึ้น เป็นต้น ทำงานร่วมกันกับบุคคลอื่นและชุมชนได้ ปราศจากความขัดแย้งในชุมชน ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบซึ่งกันและกัน และเป็นผู้ที่เปิดใจกว้างรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น รู้บทบาทของตนเอง ทั้งในฐานะผู้นำและผู้ตาม มีการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ยอมรับความแตกต่างหลากหลายทางวัฒนธรรม ความคิด ความเชื่อ พร้อมที่จะปรับตัวเพื่ออยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

ก้าวต่ออย่างมีคุณธรรม

๑.ขยายผลไปสู่วัด โรงเรียนและหน่วยงานราชการต่างๆ

๒.ทำให้แต่ละชุมชนเข้าใจถึงอัตลักษณ์ของตนเองและส่งเสริมจรรโลงไว้อย่างจริงจังและต่อเนื่อง

๓.หน่วยงานของรัฐควรเข้าไปดูแลกิจกรรมต่างๆ อย่างใกล้ชิดเพื่อความราบรื่นและมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

๔.โครงการต่างๆ ควรชัดเจนในเป้าหมายว่า ชุมชนจะได้อะไรจากการหนุนเสริมของหน่วยงานภายนอก ทั้งภาครัฐ ภาคเอกชนภาคประชาสังคม เพื่อโครงการไม่ซ้ำซ้อนที่มาจากหน่วยงานอื่นๆ