“ปู่เจ้ามเหสักข์ อนุรักษ์ประเพณี ผ้ามัดหมี่งามระบือ

เรื่องลือชาวโส้ทั่งบั้ง ชุมชนร่วมพลังสามัคคีมีน้ำใจเอื้ออารีย์ผู้มาเยือน”

กว่าจะมาเป็นวันนี้

เมื่อก่อนชาวชนเผ่าไทยโส้ ไม่มีความมั่นใจในวัฒนธรรมประเพณีของตนเอง ส่งผลให้ลูกหลานไม่รู้พื้นเพและเกรงว่าวัฒนธรรมประเพณีสูญหายไป ทำให้เกิดการอนุรักษ์การแต่งกาย การใช้ภาษาถิ่นขึ้นในโรงเรียนเพื่อให้ลูกหลานได้เรียนรู้ และซึมซับในวัฒนธรรมการแต่งกาย การใช้ภาษาให้มากขึ้น ทำให้ชุมชนมีเอกลักษณ์ด้านการแต่งกายที่โดดเด่น การแสดง และภาษาที่เป็นเอกลักษณ์ เกิดการเรียนรู้และอนุรักษ์การทอผ้าที่สืบทอดต่อมาจากบรรพบุรุษไทยโส้ ต่อมามีผู้นำทางศาสนาที่เข้มแข็ง มีการทำกิจกรรมทางศาสนา และขับเคลื่อนด้านคุณธรรมอย่างต่อเนื่อง ชุมชนมีโอกาสในการแสดงออกทางด้านการแต่งกาย การแสดงโซ่ทั่งบั้งของชนเผ่าไทยโส้ ในโอกาสต่างๆ ทำให้มีนักท่องเที่ยวที่ให้ความสนใจในวัฒนธรรมประเพณีของชนเผ่าไทยโส้มากยิ่งขึ้น ปัจจุบันประชาชนในชุมชนมีความภาคภูมิใจในวิถีวัฒนธรรมประเพณีของชนเผ่าไทยโส้มาก 

เส้นทางสู่ความสำเร็จของการมาเป็นชุมชนคุณธรรมต้นแบบ

๑.ใช้แนวคิด ยกย่องตนเอง ชื่นชมภูมิปัญญาบรรพบุรุษ

๒. มีการใช้หลักบวรในการพัฒนาชุมชน

 ผู้นำชุมชนมีความเข้มแข็ง คนในชุมชนมีความสามัคคี ให้ความร่วมมือในการจัดกิจกรรมต่างๆ เป็นอย่างดี มีจิตอาสาเกิดขึ้น เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตน 

วัด โดยความร่วมมือจากผู้นำทางศาสนาที่เข้มแข็งในการนำหลักธรรมทางศาสนาที่ประชาชนในชุมชนนับถือมาแสดงธรรมะในทุกโอกาส เพื่อให้ประชาชนได้น้อมนำมาใช้ในการดำรงชีวิต จัดกิจกรรมทางศาสนาอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ

        โรงเรียน โดยความร่วมมือของผู้บริหารโรงเรียน คณะครู นักเรียน มีการนำวัฒนธรรมการแต่งกายชนเผ่าไทยโส้ให้นักเรียนแต่งกายทุกวันศุกร์ และเป็นแห่งแรกของจังหวัดนครพนม มีการเรียนการสอนเกี่ยวกับการแสดงของชนเผ่าไทยโส้ ให้นักเรียนได้ศึกษาและสืบทอด

       หน่วยงานราชการต่างๆ ให้การสนับสนุน องค์ความรู้ และงบประมาณในการขับเคลื่อนในหลายๆ ด้าน

๓.การประชาสัมพันธ์การสร้างความเข้าใจในชุมชน เพื่อให้สมาชิกชุมชนเข้าใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน มีการว่ากล่าวตักเตือนบุตรหลานที่ประพฤติ ปฏิบัติไม่ดีหรือไม่ถูกต้อง

๔.การดำเนินงานหรือกิจกรรมต่างๆ ใช้หลักการมีส่วนร่วม “ร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมรับผิดชอบ” ของชาวบ้านในชุมชนบ้านโพนจาน-โพนเจริญ

ความท้าทาย

๑.ความท้าทายและอุปสรรค

         ประชาชนในชุมชน ไม่มีความมั่นใจ มีความอายที่จะแต่งกายหรือพูดด้วยภาษาชนเผ่าไทยโส้ ต่อชุมชนอื่น

         ประชาชนยังไม่เข้าใจ ทำให้ขาดความร่วมมือในเบื้องต้น

         ประชาชนส่วนใหญ่ทอผ้าแล้วไม่ยอมขาย มักจะเก็บไว้ใช้เอง ทำแต่พอใช้ ไม่จำหน่ายให้กับบุคคลอื่น ทำให้ไม่มีผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อจำหน่ายให้แก่นักท่องเที่ยว

         ขาดงบประมาณในการทำกิจกรรมบางส่วน

๒.การก้าวข้ามปัญหาอุปสรรค

        สร้างความเข้าใจในการสร้างรายได้จากการจำหน่ายผลิตภัณฑ์ชุมชน

         การยอมรับความเป็นจริง ไม่มีงบประมาณก็ทำได้ ยึดเป้าหมายเป็นหลัก เห็นความสำคัญของงานหรือกิจกรรมที่ทำ

         การแสดงออกในเวทีต่างๆ มากยิ่งขึ้น ได้รับคำชมจากหลายภาคส่วน ทำให้สมาชิกในชุมชนมีความภาคภูมิใจในวัฒนธรรมประเพณีของชุมชน

         ใช้หลักการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในการจัดกิจกรรมต่างๆ เกิดความสามัคคีในชุมชน และเกิดความรับผิดชอบต่อตนเองและครอบครัว

ผลลัพธ์และผลกระทบที่เกิดขึ้น

๑.ประชาชนมีความภาคภูมิใจที่จะแต่งกายและพูดด้วยภาษาชนเผ่าไทยโส้ต่อที่สาธารณะ การแต่งกายชุด ชนเผ่าไทยโส้เป็นที่ยอมรับ เกิดความเคยชิน เป็นเรื่องปกติ

๒. พฤติกรรมด้านการพนัน/เสพของมึนเมาลดลง รายจ่ายฟุ่มเฟือยลดลง

๓.ประชาชนเห็นคุณของการทำความดี มี และเห็นโทษของการกระทำไม่ดี

๔.สมาชิกในชุมชนมีระเบียบวินัยมากขึ้น

๕.สมาชิกในชุมชนอยู่ร่วมกันอย่างสันติ มีความสามัคคีปรองดอง

๖.บุตรหลานมีความกตัญญู รู้จักให้ความเคารพผู้ใหญ่

เป้าหมายที่จะเดินต่อ

๑.คนในชุมชนมีการอนุรักษ์และสืบทอดวัฒนธรรม ประเพณีของชนเผ่าไทยโส้ที่ดีขึ้น สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น

๒.การยึดถือบุคคลที่มีคุณธรรม ดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เป็นต้นแบบ

๓.การสร้างศูนย์เรียนรู้เกี่ยวกับการทอผ้าของชนเผ่าไทยโส้ เพื่อสร้างรายได้ให้เกิดแก่ชุมชนมากยิ่งขึ้น เป็นแหล่งเรียนรู้ของลูกหลานในการสืบทอดการทอผ้า มีการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนให้หลากหลายรูปแบบ

๔.ในชุมชนมีการจัดโครงการ กิจกรรมที่ส่งเสริมคุณธรรมเพิ่มมากขึ้น

ข้อมูลการติดต่อ

นายจำลอง ขวาธิจักร ๐๙๘-๘๓๕-๐๙๖๘